Scar’s fotoalbum

Zoals reeds eerder gezegd is de gemiddelde OA-er nieuwsgieriger dan wie dan ook. Alles willen ze van je weten, het liefst via je profiel. Om aan deze vraag te kunnen voldoen heb ik toch maar besloten om een fotoalbum te maken. Hieronder vind je een selectie van de mooiste, leukste of ontroerendste momenten uit mijn leven. Overigens, voor diegenen die echt geïnteresseerd zijn heb ik nog een paar andere sites: www.enneagram.tk en http://www.petrarca.tk

Mijn jeugd…

Links: Mijn moeder was reuze trots toen ze mijn ei zag. Nu was het wachten op het moment van mijn geboorte….

Rechts: en ja hoor, het lange wachten eindelijk beloond. Vind je me niet schattig? Ik kon bijna meteen lopen.

Het dekentje waar ik op geboren ben heb ik nog steeds.

Hier rechts zie je me als kleuter. Hier ging ik voor het eerst naar de kleuterschool.

En hier links zie je me tussen mijn broertjes en zusjes. Ik was de eerste. Natuurlijk, ik ben altijd de snelste geweest zei mijn moeder. En zij kan het weten!

Dit zijn mijn broertjes en zusjes. Ze zeggen dat ze erg op me lijken maar ik vind het reuze meevallen.

Hiernaast zie je me in actie tijdens de sportdag op school. Ik ging zo snel dat de fotograaf me amper kon flitsen. Jammer genoeg is ie nu een beetje wazig. De foto, niet de fotograaf natuurlijk.

Tijdens mijn afstuderen moet je altijd zo’n bezopen petje op. Om nu te zeggen dat het me goed staat, nou neen. Zonde want ik kan zo fotogeniek zijn.

Mijn vader

 

 

Wat me dagelijks bezighoudt

Ik ga graag op reis, of het nu een dagtochtje is of een uitje naar een nabij gelegen stad. Dit was op een autoloze zondag in 1973 als ik me niet vergis.

Volleybal spelen is een van mijn grote hobby’s. Ik moet helaas altijd mijn vlerken intapen anders kan ik niet meer chatten.

Hier krijg ik nachtmerries van. Ging ik met OA naar crazy piano’s in Scheveningen, keek ik per ongeluk in de etalage van zo’n winkeltje, zie ik dat er een tas wordt aangeboden van struisvogelleer voor maar liefst € 770. Erg he?

Ik ben dol op pedicure. Hier was ik net weer geweest. Wat een fraaie ranke voetjes heb ik toch weer.

Avondvierdaagse. Maar toen was ik nog een stuk jonger hoor.

Zeer geïnteresseerd ben ik in de anatomie van ons andere geslacht. Hiernaast de botstructuur een gemiddelde OAer.

Portret is gemaakt door de zus van Jomanda die aan aura-readings doet. Groen flatteert me niet.

 

Deze valentijnskaart kreeg ik ANONIEM in mijn OA-boxje. Wie heeft me die gestuurd?

Als ik in de lach schiet zie ik er zo uit.

Dat ik boos kijk is omdat iemand me onoirbare voorstellen deed.

Hier was ik loenig op Henry56 want die begint altijd over mijn derriere.

Ik en mijn verkering. Helaas is het uit.

Deze foto is gemaakt toen het uit was, gelukkig kijk ik nu weer wat vrolijker.

De kapper zei dat dit me goed stond.

 

Mijn werk

Met mijn benen en mijn ranke nekje kan het niet anders dan dat ik in de modellenwereld terecht ben gekomen.

Ik wilde jullie onderstaande foto’s niet onthouden.

Voor de KLM. Later namen ze toch liever zwanen

Zeg nou zelf, waar vind je een mooiere struis dan ik?

Voor Lycos, Later namen ze toch liever dat kuthondje.

Voor tandpasta fabrikant Paradontax. Je ziet het, prachtige witte tandjes.

Voor een of ander instituut wat ze Rijk noemen maar die begreep ik niet.

Voor Grandorado, later namen ze de fotograaf en hebben die in een bootje gezet.

Voor Rayban, volgens mij is dit mijn neefje Arend Struis maar ze hebben me verzekerd dat ze mij een beetje geretoucheerd hebben.

Dit was om het racecircuit in Zandvoort in te wijden. Ik ging bijna net zo snel als die gekke hond met die ronde poten.

Hier moesten we met zijn allen naar een boerderij. Weet nog niet wat ze daar deden maar het voelde er niet lekker aan.

Revlon had nieuwe lippenstift. Mooi rood is niet lelijk!

Voor de AVRO zochten ze een nieuw gezicht, uiteindelijk namen ze ene P. de Leeuw.

Dit voelde ook niet echt lekker maar ze verzekerden dat ik goed zou verkopen dus ik heb het toch maar goed gevonden.

 

Mijn vakantie

Je wilt niet weten wat je allemaal tegenkomt in hotels tegenwoordig. Ik vond dit zo’n vreemde beker!

Tijdens een bezichting op Cape Canaveral ging er bijna iets mis.

Geen vakantie zonder strand. Deze vreemde vogel viel wel op me maar ik vond hem wat te schriel

Ik snap natuurlijk wel waarom hij op me viel… Als een heuse bay-watcher heb ik de kust van Florida onveilig gemaakt… Strak lijffie he?

Vorig jaar heb ik deze videoopnames gemaakt in Schotland. En degene die nu nog durft te beweren dat het monster van Loch Ness niet bestaat kom ik persoonlijk zijn eitjes bakken!!